هپی طور :)

سالها بعد... 

شب تولدت...

وقتی شیشه ی عینکم را هاااا میکنم

زیر چشمی حواسم هست

بی هوا شمع ها را فوت نکنی...

لب هایت که غنچه شد

صدا میزنم

آااااای قلبم!

میترسید تو و بچه هایمان!

می رسید بالای سرم،

میخندم ومیگویم:

آخ از این لبها...

با عصبانیت میگویی

دیوانه...

و نمیدانی این دیوانه مرا تا تولد بعدی ات زنده نگه میدارد!

سال ها بعد...

سال ها بعد را با تو دوست دارم

حتی در خیال!

گاه نوشته های دکترچه :)...